۵ تکنیک خاص زبان بدن برای جذب توجه دیگران + هدیه آموزش فن بیان🎁

در ادامه توضیحات محقق درباره این نتایج را باهم از یک مصاحبه با او می‌خوانیم:

چه چیزی ابتدا علاقه‌تان را به تماشای سخنرانی‌های TED جلب کرد؟

ما همیشه به دنبال چیزی هستیم که با منطق مخالف باشد. من یک طرفدار پروپاقرص TED هستم و یک روز در حال جستجو در بلاگ TED بودم که دو سخنرانی با عناوین مشابه دیدم. هر دو در مورد رهبری بودند و هر دو در همان سال ارائه شده بودند. هر دو سخنرانی عالی بودند، اما یکی از آن‌ها، سخنرانی سایمون سینک، ۲۰ میلیون بازدید داشت، در حالی که سخنرانی دیگر بازدید کمتری داشت. به خودم گفتم: «یک معما اینجا وجود دارد.» شما افرادی را می‌بینید که به قول معروف مشهور نیستند — معمولاً دنبال‌کنندگان توییتر زیادی ندارند، مخصوصاً قبل از اینکه سخنرانی TED خود را انجام دهند. بنابراین این عامل شهرت نیست و در این جامعه، این موضوع نادر است. وقتی سخنرانی‌های TED ویروسی می‌شوند، چیزی دیگر در جریان است.

باید می‌فهمیدم که چطور می‌توانیم این موضوع را به یک آزمایش تبدیل کنیم. ما همیشه دوست داریم پروژه‌های خود را بر اساس تحقیق‌های علمی موجود انجام دهیم و چند مطالعه وجود دارد که به بررسی این موضوع پرداخته‌اند که چگونه نشانه‌های غیرکلامی و نظریه برش سطحی می‌تواند بر ادراک مردم از یک معلم تأثیر بگذارد. سخنرانی‌های TED از جهاتی مانند تدریس هستند. بنابراین تصمیم گرفتیم چیزهایی که در تحقیق‌های موجود درباره برش سطحی ذکر شده‌اند را در سخنرانی‌های TED آزمایش کنیم.

برش سطحی چیست؟

برش سطحی چیزی است که وقتی اولین بار کسی را می‌بینیم، انجام می‌دهیم: یک تصویر سریع از آنچه که فکر می‌کنیم آن فرد است، برای خود می‌سازیم. خیلی سریع ارزیابی می‌کنیم، در کمتر از یک ثانیه: آیا فکر می‌کنیم او قابل اعتماد است؟ آیا فکر می‌کنیم که او شایسته است؟ آیا فکر می‌کنیم او کاریزمایی دارد؟ و این کار را خیلی سریع، تنها با استفاده از چند نشانه، که تقریباً همیشه غیرکلامی هستند، انجام می‌دهیم.

بیا از الگوهای غیرکلامی که متوجه شدید صحبت کنیم. من کمی شوکه شدم از نتیجه‌گیری که مردم سخنران‌ها را به طور مشابه ارزیابی می‌کنند، حتی اگر محتوای سخنرانی را نشنیده باشند. چطور به این نتیجه رسیدید؟

ما چندین بار سخنرانی‌ها را بررسی کردیم. سایت ما حدود ۴۰,۰۰۰ مشترک دارد و ماهانه حدود ۱۰۰,۰۰۰ تا ۲۰۰,۰۰۰ بازدیدکننده داریم، بنابراین می‌توانیم خیلی سریع داده‌های زیادی جمع‌آوری کنیم. در یکی از بررسی‌ها، نصف شرکت‌کنندگان سخنرانی‌ها را بدون صدا تماشا کردند و نصف دیگر سخنرانی‌ها را با صدا. از هر دو گروه همین سوالات را پرسیدیم: چطور این سخنرانی را ارزیابی می‌کنید؟ سخنران چقدر کاریزما دارد؟ چقدر هوشمند است؟ چقدر معتبر است؟ و متوجه شدیم که افرادی که سخنرانی‌ها را بدون صدا تماشا کردند، تقریبا به همان اندازه افرادی که سخنرانی‌ها را با صدا تماشا کرده بودند، سخنران‌ها را ارزیابی کردند. 

همچنین کنجکاو هستم که چرا فکر می‌کنید حرکات دست چنین تفاوتی در ارزیابی سخنرانی‌ها ایجاد می‌کنند.

یکی از چیزهایی که تحقیقات قبلی نشان داده‌اند این است که حرکات دست — حتی اگر بی‌معنی باشند — باعث می‌شوند که شما کاریزمای بیشتری داشته باشید. این یک موضوع برای آزمایش بسیار ساده است. بنابراین در آزمایشگاه‌مان چهار نفر از افرادی که در زبان بدن آموزش دیده‌اند، تعداد حرکات دست را شمردند. هر نوع حرکت بالا و پایین یا طرفین. همه آن‌ها را شمردیم و میانگین آن‌ها را گرفتیم. سپس، به تعداد حرکات دست در هر سخنرانی نگاه کردیم و سخنرانی‌ها را از بهترین به بدترین رده‌بندی کردیم. و متوجه شدیم که سخنرانی‌هایی که بیشترین حرکات دست را داشتند با سخنرانی‌هایی که به طور کلی محبوب‌تر بودند، ارتباط داشتند. 

این کاملاً غافلگیرکننده بود. من فکر می‌کردم که سخنرانی‌هایی که بیشترین حرکات دست را دارند، امتیاز کمتری خواهند گرفت، چون ممکن است حواس‌پرت‌کن باشند، و سخنرانی‌هایی که حرکات دست متوسطی دارند، کاریزما بیشتری خواهند داشت. اما اینطور نبود. نمی‌دانیم چرا، اما یک فرضیه داریم: اگر شما در حال تماشای یک سخنرانی باشید و کسی دست‌هایش را حرکت دهد، این به مغز شما علاوه بر گوش دادن چیزی دیگر می‌دهد. بنابراین شما دو برابر درگیر می‌شوید. برای سخنرانی‌هایی که کسی دست‌هایش را زیاد حرکت نمی‌دهد، اینطور به نظر می‌رسد که درگیری کمتری با مغز وجود دارد و مغز می‌گوید: “این جذاب نیست” — حتی اگر محتوای آن واقعاً خوب باشد.